KRS: 0000870180
Estibaliz Carranza – (ur. 6 września 1978 w Meksyku) – hiszpańsko-meksykańska bizneswoman i podwójna morderczyni.
Goidsargi Estibaliz Carranza Zabala, wcześniej znana jako Goidsargi Estibaliz Holz w latach 2002–2008, jest skazaną na dożywocie austriacką przestępczynią, która wstrząsnęła opinią publiczną swoimi makabrycznymi zbrodniami. W 2008 roku zamordowała swojego męża, a w 2010 roku swojego partnera. Ciała ofiar zostały rozczłonkowane, a ich szczątki ukryte w zamurowanej zamrażarce pod lodziarnią w Meidling w Wiedniu. Odkrycie tych makabrycznych szczegółów podczas prac remontowych w czerwcu 2011 roku wywołało szok w społeczeństwie.
Po odkryciu zbrodni Carranza uciekła z Wiednia i została schwytana przez włoską policję. W prasie została nazwana „Lodową damą” i stała się jedną z najbardziej znanych postaci w austriackiej historii kryminalnej. Obecnie odbywa karę dożywocia w więzieniu Asten, położonym w mieście o tej samej nazwie w Górnej Austrii. Carranza jako pierwsza kobieta została przeniesiona do więzienia dla mężczyzn, stwierdzono, że jest ona osobą szczególnie niebezpieczną dla otoczenia.
Historia życia Carranzy stała się przedmiotem zainteresowania mediów, co zaowocowało wydaniem dwóch książek na temat jej życia i zbrodni.
Już w dzieciństwie Estibaliz mierzyła się z tyrańskim zachowaniem ojca, co prowadziło do budowania przez nią mrożących krew w żyłach fantazji o morderstwie. Pomimo tego, na prośbę ojca, podjęła studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Barcelonie.
Przez pięć lat Estibaliz Carranza była w związku ze swoim pierwszym narzeczonym. Z jej relacji wynika, że był on nadmiernie zaborczy i traktował ją w sposób przemocowy. Po ukończeniu studiów chłopak zakończył z nią związek, nie podzielając jej chęci na poważny związek. Fantazje o zbrodni skierowano teraz przeciwko niemu. Carranza nawet rozważała manipulowanie przewodami hamulcowymi w jego samochodzie.
Estibaliz Carranza poznała swojego pierwszego męża, Holgera Holza, który był członkiem wspólnoty religijnej Hare Kryszna. Holz był od niej o czternaście lat starszy i pracował jako sprzedawca lodówek, gdy spotkał Carranzę. Już kilka tygodni po ich pierwszym spotkaniu, oświadczył się jej. W 2002 roku Carranza i Holz pobrali się i przeprowadzili się do Berlina, miasta rodzinnego Holza. Krótko po ślubie mężczyzna zaczął się zmieniać, „pokazał swoje prawdziwe oblicze”. Początkowo odebrał małżonce wszystkie pieniądze, które zarobiła jako kelnerka, a gdy próbowała go opuścić i wrócić do Hiszpanii, zabrał jej dokumenty, uniemożliwiając podróż. Mężczyzna miał się również znęcać nad nią psychicznie, fizycznie. W 2005 roku Carranza i Holz przenieśli się do Wiednia, tam otworzyli lodziarnię. Wkrótce po przybyciu do Wiednia, Carranza poznała Manfreda Hinterbergera, sprzedawcę maszyn do lodów. Dwa lata później podjęła z nim współpracę, a także zdecydowała się na rozwód z Holgerem Holzem. Mimo rozstania nadal dzielili niewielkie mieszkanie.
27 kwietnia 2008 roku przelała się czara goryczy. Carranza wróciła z pracy. Mąż zaczął ją obrażać i zastraszać. Po kilku godzinach kobieta zdecydowała, że musi zakończyć takie traktowanie ze strony małżonka. Strzeliła do niego trzy razy z pistoletu Beretta kalibru 22 od tyłu, gdy ten grał na komputerze. Pociski trafiły go dwukrotnie w tył głowy i raz w skroń. Mężczyzna zmarł.
Po kilu dniach postanowiła pozbyć się zwłok, próbowała je spalić, lecz się nie udało. Minęły kolejne dni. Kobieta stwierdziła, że potnie zwłoki piłą łańcuchową, zakupiła ją i przystąpiła do rozczłonkowywania. Fragmenty włożyła do czarnych plastikowych toreb i zamroziła. W 2009 roku Estibaliz musiała opuścić mieszkanie, nie mogła więc pozwolić na to aby ktokolwiek dowiedział się o zbrodni, a więc zabetonowała torby, z częściami ciała swojego małżonka. Pojawił się jednak problem – głowa Holza przymarzła do dna zamrażarki, więc ją również zabetonowała. Opakowania te schowała w piwnicy przynależnej do lodziarni. Osobom, które pytały o Holza, kobieta mówiła, że dołączył on do sekty w Indiach, dlatego nie zgłosiła jego zaginięcia.
Wkrótce Estibaliz poznała Manfreda, zamieszkała z nim, jednakże ich radość nie utrzymała się na długo, Hinterberger często zdradzała Esti. Kobieta mimo to pragnęła potomstwa. Manfred jednak miał już swoje dzieci i nie chciał mieć kolejnych. Carranza postanowiła go zabić. Do tego morderstwa przygotowała się, wykupiła lekcje na strzelnicy, a przed samym aktem morderstwa rozłożyła plastikową folię, aby później łatwiej było pozbyć się dowodów. W nocy z 21 na 22 listopada 2010 roku kobieta dokonała swojego planu. Zamordowała Manfreda strzelając mu cztery razy w tył głowy z bliskiej odległości, podczas snu. Z ciałem postąpiła tak jak w przypadku męża. Zniknięciem mężczyzny zainteresowali się bliscy, w związku z tym Carranza zgłosiła jego zaginięcie po czterech dniach. Krótko po tych morderstwach, bo już w grudniu 2010 roku nawiązała romans z Rolandem R., z którym zaszła w ciążę tuż przed aresztowaniem.
Mieszkanie i lodziarnia Carranzy znajdowały się w tym samym budynku co inne sklepy. Po czasie zaszła konieczność przeprowadzenia prac remontowych w piwnicy, w związku z tym 6 czerwca 2011 roku lokator wyważył drzwi nr 6, które były zamknięte na kłódkę. Odnaleziono tam broń, trzy chłodnie zalane betonem. Z jednego z pojemników prawdopodobnie wystawała ludzka noga. Mieszkaniec wezwał policję, która ujawniła różne części ciał zabitych mężczyzn. Udało się odnaleźć tylko czaszkę Holza.
Pomimo tego, że kobieta zarezerwowała bilet do Paryża, ze strachu przed zaaresztowaniem nie wsiadła do samolotu, stwierdziła, że uda się do Włoch. W tym czasie poszukiwali ją już funkcjonariusze. Esti przespała się w pensjonacie zmieniając swoją tożsamość, kolejnego dnia udała się do innego miasta. Tam spotkała artystę ulicznego, który zgodził się ją przenocować, jednak wzbudziła w nim podejrzenia i wezwał policję.
6 czerwca 2011 roku około godziny 7:30 Carranza została zatrzymana w Udine, przygotowano wniosek o ekstradycję. W międzyczasie została ustalona tożsamość jednej z ofiar, był to Manfred Hintberger. Podczas przesłuchania okazało się, że kobieta jest w drugim miesiącu ciąży, natychmiast przyznała się do zabójstwa i pozbycia się ciał obu mężczyzn. 24 czerwca 2011 roku Esti trafiła do aresztu pod zarzutem dokonania dwóch morderstw. 1 stycznia 2012 roku urodziła syna, który został przekazany ojcu.
W marcu 2012 roku oboje wzięli ślub w strefie przesłuchań więzienia Josefstadt w Wiedniu.
Opinia psychiatryczna z początku lipca 2012 roku wykazała, że kobieta jest szczególnie niebezpieczna, a podczas dokonywania swoich czynów miała zdolność do rozpoznawania ich. Psychiatra sądowy Adelheid Kastner zdiagnozował u Carranzy poważne zaburzenie osobowości i wyraził obawę, że może ponownie dopuścić się poważnych przestępstw na wolności. Proces zakończył się wyrokiem skazującym na dożywocie za podwójne zabójstwo oraz nakazem umieszczenia w zakładzie psychiatrycznym dla przestępców.
Esti nie wyraziła żadnej skruchy, wyjaśniała to zażywaniem leków uspokajających oraz niechęcią wzbudzenia sympatii.
Carranza jako pierwsza kobieta została przeniesiona do więzienia dla mężczyzn, sędzia stwierdził, że jest ona osobą szczególnie niebezpieczną dla otoczenia.
Źródła:
Autor: Magdalena Wychowska, wolontariuszka Fundacji Zaginieni
Zdjęcie: https://nypost.com/2017/01/17/dangerous-ice-cream-killer-being-moved-to-mens-prison/
Serdecznie zachęcamy do lektury poprzednich artykułów z serii: